Ingrid is sinds 2008 pleegmoeder van twee intussen tieners en talloze korte termijn pleegbaby’s in crisis. Ze heeft dit altijd met volle overgave gedaan. Vanuit haar ervaringen is ze begonnen invloed uit te oefenen op het beleid. Ze onderhoudt contacten met verschillende pleegzorginstellingen, sociale diensten, jeugdrechtbanken, en het kinderrechtencommissariaat. Ze stuit op veel weerstand, maar ze blijft altijd doorgaan in het belang van de meest kwetsbaren.
Na corona heeft ze ook het Pleegouderforum opgericht. Wat begon als een Facebookpagina voor lotgenoten is inmiddels uitgegroeid tot een echte vereniging waar meer dan 1000 leden bij zijn aangesloten. Ze bestuurt dit in de beperkte vrije tijd die ze nog over heeft. Regelmatig komt ze met verschillende broodnodige en goed doordachte nevenprojecten op de proppen.
Een voorbeeld hiervan is het knuffelproject, waarbij vrijwilligers gekoppeld worden aan baby’s in ziekenhuizen. Deze baby’s, die wachten op een plekje na een onveilige situatie bij hun moeder, kennen vaak een slechte start wat betreft hechting. Los van prenataal alcohol- of druggebruik liggen ze in het ziekenhuis zonder huidcontact, zonder vaste verzorger, zonder iemand die er voor hen is. Ingrid is de drijvende kracht achter verandering in dit opzicht.
Daarnaast heeft ze bijvoorbeeld ook de werking noodoproepen opgestart. Tegen de logge en trage structuren, de bureaucratie en de provinciaal georganiseerde crisisopvang voor kinderen en jongeren in, heeft zij een groep mensen gecreëerd die bij elke nieuwe noodaanvraag bekijkt of er voor die periode nog ruimte en liefde in hun huis is.
Als er iemand is die jeugdzorgvernieuwing op de agenda zet, dan is het wel Ingrid!