Azhaar (40 jaar oud, afkomstig uit Irak) woont nog maar 14 jaar in ons land, het land van ons samen. Ze is vrouwenrechtenactiviste in hart en nieren. Sinds het Klein Kasteeltje heeft ze zich lange uren als tolk ingezet voor Arabischtalige immigranten, vrij van betaling. Ze nam hen mee naar het ziekenhuis en faciliteerde het contact met de arts, bijvoorbeeld. Ze is nu mama, mantelzorgster voor haar echtgenoot en een patiënte met een zwaar medisch dossier.
Toch werkt ze deeltijds in een lagere school als zorg-ondersteunster en blíjft ze tegelijk ook avondles volgen aan ons CVO (centrum voor volwassenenonderwijs) om de hoogste taalniveaus van Nederlands te bereiken. In haar weinige overblijvende uren geeft ze andere cursisten uit een lager niveau van Nederlands nog bijles en zij slagen dankzij haar inzet.
Azhaar blijft gaan waar anderen het niet zouden kunnen, met alle dossiertegenslagen en onzekerheden die op haar drukken. Zij heeft een ongelooflijke kracht, een warm plichtsbesef en een sterk moreel kompas.
Binnenkort moet ze geopereerd worden. Dan krijgt ze het een half jaartje knap lastig om voor haar dochter van 7 jaar en voor haar man te zorgen. Via deze weg willen we haar optillen tot het lichtend / stichtend voorbeeld dat ze is en eens voor háár zorgen.