Al sinds 2017 ging er geen dag voorbij zonder buikpijn. De dokters stonden voor een raadsel na de perforatie van mijn dunne darm. Na heel wat testen en onderzoeken in het UZA, trok ik naar het UZ Gent voor een tweede mening. Na opnieuw een hele reeks onderzoeken werd Crohn opnieuw uitgesloten en kreeg ik voor een tweede keer de stempel PDS, dan wel in extreme vorm. Ik had me erbij neergelegd. Al jaren eet ik FODMAP-arm, mijn ventje paste zijn menu’s hier met liefde voor aan. Ook vrienden en familie zorgen steeds voor darmsparend eten. Desondanks ging er geen dag voorbij zonder buikpijn.
Via een oproep in Goed Gevoel gaf ik me op voor een grootschalig onderzoek rond PDS. Ik werd uitgenodigd in het UZ Leuven, maar kwam niet in aanmerking omdat de PDS postoperatief was. Ik kreeg als troost een afspraak bij prof. dr. Boeckxstaens, een specialist ter zake. Hij had een hypothese… hij schreef me medicatie voor en sinds dag 1 is de buikpijn weg! Voor het eerst sinds vijf jaar geen pijn meer, geen stress meer over eten, over het vinden van een toilet. Ik ben ongelofelijk dankbaar! En dat wil ik toch even delen.
