Al bijna 2 jaar zorgt hij voor mij. Ik heb meerdere zware nek- en rugingrepen moeten ondergaan. Door de pandemie werd alle nazorg opgeschort, waardoor ik, als jonge vrouw, in een rolstoel belandde. Mijn man is mij blijven steunen, verzorgen, het huishouden draaiende houden, de kinderen verzorgen en nooit heeft hij geklaagd. Alles met een glimlach en met liefde. Zijn liefde is onvoorwaardelijk. Dat is in deze tijden goud waard. Hij verdient een standbeeld voor moed, kracht, zelfopoffering en zorgen voor en uit liefde. Ik heb nu een nieuwe dokter, die me opnieuw opereerde. En ook al heb ik nog een lange weg af te leggen en zal ik blijvende zenuwschade hebben, ik kan al weer een paar stapjes zetten. Dit door de aanmoediging van mijn held.
