We verloren dit jaar een van onze leerlingen, Nafisa. Ze stierf met Kerst aan een hersentumor. Een enorme klap voor haar familie en ook voor haar klas 4 Kantoor en haar leraren. An was haar klasleraar. De zorg en liefde die ze gaf aan Nafisa, haar familie en aan haar klasje is fenomenaal. Dat startte al tijdens het ziekteproces van Nafisa en ging door tot het einde van het schooljaar. Ze maakte het ondenkbare en onaanvaardbare bespreekbaar, gaf ruimte aan rouwen maar ook aan vieren van alle moois en liefs en ze voedde de klas met kracht om door te gaan met leven. In al haar eigen verdriet bleef An attent en alert voor de noden van haar klas, “haar kindjes”. Ze had oog voor hoe rouwen gebeurt in verschillende culturen en hoe we daar een samen-verhaal van konden maken. Ze was de zo nodige steunpilaar voor de kinderen van haar klas en voor de ouders van Nafisa.
