Nick is 8, heeft sinds zijn geboorte een aangeboren immuundefficientie, zijn lichaam maakt geen afweerstoffen aan. In april 2019 kwam daar een nefrotisch syndroom bij (zijn nieren falen) waardoor hij in december dat jaar een chemokuur gestart is. Hij ging toen in quarantaine omdat hij niet ziek mocht worden. Toen het voor hem tijd werd om terug buiten te mogen komen kwam de eerste lockdown voor Corona er aan. Hij is dus sindsdien “zijn kot” niet meer uit geweest.
Hij heeft al die jaren van thuisuit gewerkt, zijn schoolwerk met glans afgewerkt, ook al had hij moeilijke dagen. Hij eindigde dit jaar met prachtige opmerkingen op zijn rapport: “Jouw
doorzettingsvermogen om elke dag online te verschijnen was werkelijk moedig om te zien. Op
moeilijke dagen zat je er telkens weer, met de glimlach en met een enorm mooie werkhouding.
Hoedje af, Nick! Daar kunnen wij enkel fier op zijn.
Lieve, leergierige, rekenkundige, vlot samenwerkende, geweldige Nick, het is erg fijn om jou in de klas te hebben.”
Hij staat voor ons symbool voor een vergeten groep, de kinderen die risicopatiënt zijn, de kinderen die binnen moeten blijven en hopen op bescherming via anderen, die moeten hopen dat het gezond verstand mag winnen van Corona… Volgend schooljaar probeert hij opnieuw “live” naar school te gaan, met de nodige angst en bezorgdheden maar vooral met veel enthousiasme en hoop voor de toekomst.
Ondanks zijn gevoelige situatie is Nick enorm positief, steunt hij anderen waar hij kan, verzamelt hij dopjes in voor blindegeleidehonden, is hij grote fan van de korte keten en staat hij altijd klaar om met veel liefde over “zijn” Bednet te vertellen.
Hij is onze grote held, hopelijk ook die van jullie!