Mijn held(in) is mijn mama.
Ja dat is typisch, ik weet het. Maar dat maakt het niet minder waar.
Mijn mama heeft al voor hete vuren gestaan. Ze is de oudste van vier kinderen en moest daarom zorgen en ontzorgen. Dat doet ze al haar hele leven. Ook voor mij en voor anderen die haar zorg en liefde misschien niet verdienen.
Je zou kunnen denken dat zij hier boos om is. Dat ze een hekel heeft aan anderen. Dat ze al die zorgzaamheid beu is. Niets is minder waar. Mijn mama heeft een groot hart. Een groter hart dan vele anderen, een groter hart dan diegenen waar zij voor zorgt.
Als dat niet heroïsch weet ik het ook niet meer. Daarom verdient ze een boeket van liefde en een doos vol appreciatie.
Op jou mama!