Lien heeft het zelf niet gemakkelijk in het leven door haar beperking. We leerden elkaar een paar jaar geleden kennen tijdens een creatieve workshop, en sindsdien ontdekte we dat we zoveel gemeenschappelijk hebben. Beiden een ietwat oneffen parcours in het leven maar we maken er alletwee op onze eigen manier het beste van.
Lien komt vaak bij mij en mama (die palliatief is) om te babbelen, om te troosten, samen piano te spelen enz omdat ze weet dat dat mij energie geeft. Ze maakt nu (samen met haar mama) zelfs eten voor mij, terwijl dat haar zelf veel energie kost. Ze doet dit allemaal als goeie vriendin, zomaar, zonder dat ik erom vraag. She is golden 🙂