Al jaren ben ik aan het denken hoe ik mijn schoonzus eens zou kunnen verrassen. Zij en haar partner zijn beide invalide, maar staan zo positief in het leven. Om een verhaal kort te maken: mijn broer liep na zijn scheiding een hartinfarct op, en is getransplanteerd. Hij leerde zijn vrouw met een beperking kennen en na al die jaren zijn ze nog steeds gelukkig.
Ze doen enorm veel vrijwilligerswerk, voor de gemeente, wereldwinkel, met honden gaan wandelen, helpen op intensieve zorgen na overlijden van hun dochtertje van 7,5 jaar, staan op school in de refter, doen nabewaking e.d.
Ondanks hun beperkingen, is niets hen teveel. Iedereen is welkom en het is altijd een groot feest.
Op festivals helpen ze ook, zo kunnen ze mee genieten van de sfeer, wat voor hen anders te kostelijk is.
Mochten alle mensen zo zijn, dan zou de wereld er zoveel mooier uitzien.
Zelf aanvaarden ze niet gemakkelijk hulp, maar staan ze als eerste in de rij om bij te dragen aan een mooier bestaan.
Ik hoop dat ik u met dit verhaal kan overtuigen dat zij eens beloond mogen worden. Er zijn zeker heldendaden die dit verhaal overtreffen, maar als invalide het beste uit het leven te halen, ik vind het fantastisch.
Door hen ben ikzelf ook een supergelukkig persoon.
Gelukkig zijn is een keuze die je elke dag maakt.