Sofie is een heel bijzonder, hardwerkend persoon. Echt zo iemand waar je geïnspireerd door raakt. Niets is haar te veel, ze is altijd bezig – en dan vooral met het ‘anderen naar de zin maken’. Sinds oktober 2020 is ze aan de slag gegaan als huisarts in opleiding in Brussel. Het is zeker geen gemakkelijke tijd om te starten met deze opleiding (ik spreek uit ervaring, ben zelf ook gestart toen). Door corona komen er zoveel extra taken bij voor huisartsen. Het lijkt alsof je, naast het diagnosticeren van aandoeningen en die zo goed mogelijk behandelen, ook IT-expert, callcentrummedewerker, secretaresse en event-manager moet zijn. Honderden telefoontjes en mailtjes zijn er dagelijks te beantwoorden over vaccinaties, testen, quarantaine en ga zo maar door. Alle testformulieren moeten ingevuld worden en alle resultaten moeten doorgespeeld worden. Dat ze dit in Brussel moet doen, is een extra zware taak. Veel mensen hebben geen rijksregisternummer, zijn anderstalig en zijn niet te bereiken via de meest courante informatiekanalen. Ze is heel de dag bezig met haar job en opleiding en cijfert zichzelf hiervoor weg. Hiernaast volgt ze nog een opleiding tot Burgerlijk Ingenieur aan de KU Leuven en krijgt ze geen enkele (financiële of praktische) hulp van haar familie. Hoe ze het doet, ik weet het niet. Toen ikzelf bezweek aan de stress die de opleiding tot huisarts met zich meebrengt tijdens de coronapandemie, was zij de eerste om me te steunen. Ondanks haar drukbezette agenda stond en staat ze altijd klaar voor mij. Ze vraagt bijna dagelijks hoe het gaat, belt regelmatig en komt zelfs met de trein van Brussel naar Noord-Limburg (hetgeen niet gemakkelijk is, zeker niet in het weekend) om met mij een wandeling of fietstochtje te maken. Dit heeft mij zo geraakt. Daar waar mijn andere vrienden, allemaal woonachtig in de buurt en veel minder drukbezet, nooit eens gevraagd hebben hoe het gaat, of gewoon eens een berichtje gestuurd hebben, probeerde zij altijd tijd te maken in haar al zo vreselijk drukke agenda. Dit brengt mij dagelijks tot het besef dat er mensen zijn voor wie ik er wél toe doe, ook al is dit voor mij niet evident om te zien. Altijd wanneer ik het moeilijk heb, en dat is nog steeds bijna dagelijks, kan ik bij haar terecht. Niets is te veel voor haar, ze is altijd even vriendelijk en behulpzaam. Sofie is voor mij een van de meest bewonderenswaardige personen die ik ken: hardwerkend, intelligent, betrouwbaar en altijd vriendelijk en behulpzaam tegenover mens en dier. Als zij er niet was geweest zou ik nu veel dieper in de put gezeten hebben, daar ben ik haar heel dankbaar voor. En als zij er niet was geweest, waren we ook weer een stap verder van wat iedereen in België zo graag wil: het normale leven terug na corona. Ze is mijn persoonlijke held, en een van de helden die een hele grote steen bijdragen aan de strijd om corona te verslaan: de huisartsen.
