In normale tijden ga ik 2x per week naar het sociaal dienstencentrum Komie Geire om er een maaltijd te nuttigen en 1 x per week volg ik er in de computerhoek les. Door corona was dit alles niet meer mogelijk. De mensen van Komie Geire hebben dan besloten af en toe bij de mensen thuis langs te gaan (coronaproof aan de deur) om een praatje te slaan en met een versnapering of een appeltje voor de dorst. Dat was telkens zo hartverwarmend en totaal onverwacht, dat het mij ontroerde. Ik ben alleenstaande en er rest mij nog weinig familie. Daarom betekende dit veel voor mij maar vast ook voor de andere “gelukkigen” die een bezoekje mochten ontvangen. Dit ga ik nooit vergeten. En dit is de reden waarom ik de mensen van Komie Geire in de bloemetjes wens te zetten!
