Mijn heldin is Caroline Volckaert, werkzaam in de zorg. Zij hielp mij en mijn gezin tijdens het coronajaar om mijn dochter en mezelf er weer bovenop te halen.
Mijn dochter van 26 moest 7 maand lang wachten op een operatie voor een erg gecompliceerde breuk en nam maandenlang pijnstillers. Steeds werd de operatie verzet, eerst door corona, erna omwille van het feit dat de arts het niet meer zag zitten (wegens te complex). Ze werd dan doorgestuurd na 3 maand wachten. Ze is 2 maand blijven werken met een gebroken bot omdat ze dit niet gemerkt hadden in spoed op foto. Het triestige aan het verhaal is dat de mensen dachten dat het niet zo erg bleek. Uiterlijk zie je niet wat vanbinnen gebroken is . 😓 Zij was mijn lichtpuntje in die donkere periode terwijl ze zelf een moeilijke periode had (ook haar papa verloren). Caroline is degene met witte bloes en links mijn dochter die nu aan het revalideren is en moet afkicken van de pijnstillers 😢.
Respect voor de zorghelden want het zijn allen helden.