Mijn zus en ik willen graag onze mama vermelden.
Ze heeft als leerkracht vele jaren les gegeven in een BUSO-school waar ze haar ding echt in vond. Ze kon veel leerlingen helpen: velen vertrouwden haar en ze was er ook vertrouwenspersoon. Toen mijn papa in pensioen is gegaan is hij ziek geworden. Hij kreeg Parkinson. Mijn mama werkte nog, ikzelf had twee kleine baby’s in 1 jaar tijd en woonde toen ook al in Brugge. Mama heeft haar in duizend stukken gesplitst om iedereen te blijven helpen en verzorgen. Jammerlijk genoeg heeft zij nog niet van haar pensioen kunnen genieten doordat ze heel de tijd voor mijn papa zorgt. Ze zijn intussen verhuisd naar Brugge zodat ik kan bijspringen in de hulp en daar kan mijn mama haar vrijwilligerswerk verder zetten: ze geeft thuisonderwijs aan een buso-leerling, zit in een centrum voor voedselbedeling en een huisartsenpraktijk die ze ook uit de nood helpt. Mijn zus scheidt van haar man en de hel barst los. Onze mama heeft financieel veel geholpen, heeft kilometers gereden over en weer om haar uit die letterlijk diepe put te sleuren, haar helpen zoeken naar werk. Ook zorgt ze voor het hondje van de buurvrouw als deze op vakantie is, doordat de buurvrouw haar man gestorven is. Ze doet zoveel voor anderen, zeker een reden voor ons om kort de schijnwerpers op haar te richten.