Mijn man.
Tijdens, door en na de zwangerschap van onze zoon heb ik chronische pijn gekregen in mijn onderrug. Daarbij een zware depressie. Mijn man was er elke seconde dag en nacht om me te helpen. Hij zorgde voor de zoon, hij nam de last en zorg op hem van mij. Ik was lichamelijk en mentaal tot niet veel instaat. Hij ging vol voor zijn full time job en deed nog eens flexi job omdat ik weinig kreeg. Dit klinkt simpel, maar vele mannen zouden andere keuzes maken. Tot op heden (al 8 jaar) doet hij wat hij kan. Velen zouden dit zien als “normaal” maar doe het maar eens elke dag keer op keer en vooral met veel liefde. Zo een man is een geschenk.