Marc Deseyn omgorde 19 jaar lang de schepensjerp van onderwijs en cultuur in Roeselare.
Maar van dat politieke platform ken ik Marc niet.
Beiden zijn we gepensioneerd, flirten we kwa leeftijd beide rond de 70 jaar en wonen we op de Krottegem-wijk in Roeselare waar we ons dagelijks als vrijwilliger inzetten.
Onze wijk is geen probleemwijk maar wel eentje met een paar particuliere probleempjes. We noemen het bij naam zoals het ook is.
Zwerfvuil is er een van. Marc ondersteunt het Mooimakerswerk in de wijk. Hij zorgt er ondermeer voor logistieke steun zoals bij anti-peuken- en zwerfvuilacties. Marc is niet vies van een klopje meer of min.
Marc is ook een van de initiatiefnemers van de Kompostella-site op de wijk Krottegem. Op bepaalde tijdstippen kunnen de wijkbewoners hun keukenafval binnenbrengen op die compost-site. Marc regelt er het toezicht die gebeurt door vrijwillige buurtbewoners en hij maakt zelf actief deel uit van dat toezichtteam.
Marc straalt als vrijwillige medewerker nog bij tal van andere culturele, sociale en groene zaken in de Stad Roeselare.
Maar ‘t is wel de compost en ‘t zwerfvuil op de wijk Krottegem die ons als vrienden bijeenbracht.
Compost of zwerfvuil, Marc is op alle vlakken vooral een bruggenbouwer – hij brengt graag mensen bijeen, verbindt mensen door middel van écht contact, door samen iets doen. Dat lukt hem heel aardig.
Hij zet daarbij zichzelf niet, maar wel de mooie Krottegem-wijk die in volle ontwikkeling is, in de schijnwerkers.
Daarom is Marc mijn held.