Annemarie Vanlangendonck is mijn halfzusje. Als jonge Belgisch-Poolse woont en werkt Annemarie in Warschau. Na de studies voor haar master Europese studies is ze aan de slag gegaan als directeur van een NGO die zich inzet voor de ontwikkeling van een burgermaatschappij waar men via debatten en opleiding de jonge Poolse democratie wil ondersteunen door het stimuleren van mondige burgers.
Wanneer de oorlog in Oekraïne uitbrak is Annemarie meteen aan de slag gegaan om de hele organisatie om te turnen naar een hulporganisatie voor de slachtoffers van dit conflict, zowel binnen Oekraïne, als in de diaspora die nadien ontstaan is. Meteen zette Annemarie een internationaal netwerk op om hulpgoederen in te zamelen (ook vanuit België) en te verdelen in Lviv en dieper in het binnenland. Omwille van de goede contacten die hier ontstonden, kon de organisatie van Annemarie ook snel en goed inspelen op de opvang van vluchtelingen die Polen binnenkwamen.
Op dit moment leidt Annemarie twee opvangorganisaties in Polen voor Oekraïense vluchtelingen en ondersteunt ze vluchtelingen in hun verdere zoektocht en reis door Europa, tot in België toe. Met Pasen waren we samen: Annemarie, de Oekraïense familie van Olga die in Brussel ondergebracht werd en onze vader die de familie ondersteunt.
Twee weken geleden sprak Annemarie nog een keer op radio1 over haar laatste reis in Oekraïne waar ze kogelwerende vesten ging afleveren ter bescherming van de hulpverleners. Een echte heldin, mijn zusje!