Mijn zus, Eva Hendrickx of mantelzorgster, is NIET te missen in mijn invalide epileptische leven. Zij zorgt op alle vlakken voor mij door soms eens te winkelen, boekhouding te doen of zelfs ook door geld te lenen. Dit doet zij al sinds mijn moeder is overleden en mijn vader het niet meer aan kon (dus ongeveer 20 jaar). Maar doordat zij zelf kleuteronderwijzeres is heeft zij nu weinig tijd met als gevolg dat ik mij geregeld medisch psychologisch slecht voel. Maar dit wordt al verminderd door de vrijwilligers van CM, DagOppas en MMC (Minder Mobiele Centrale)-Heverlee! Ten slot zet ik haar graag in de schijnwerper want zonder haar had ik allang zelfmoord gepleegd of was er al niet meer! Heden leef ik nog vrij gelukkig dankzij dagelijks enkele telefonische gesprekken met haar, dit na het school!
