2 jaar geleden trouwde deze topper met mijn broer. Op haar trouwdag kwam ze te weten dat ze zwanger was. Niet 1, niet 2 ,maar 3 kindjes tegelijk! Wat een prachtige tijd van zwanger zijn moest worden, aarde uit in een hele moeilijke tijd. Het derde vruchtje stierf af en op 5 maanden zwanger zijn kreeg Kato al weeën. Ze kreeg heel wat weeënremmers om de andere 2 kindjes te redden.
Kato beviel uiteindelijk van 2 prachtige meisjes op 31 december in plaats van op haar uitgerekende datum 10 maart. De kindjes waren bijzonder klein en heel erg zwak. Toch bleef zij geloven in haar kleine meisjes. Putte ze elk klein beetje energie die ze had in het afkolven van borstmelk. Voornamelijk omdat ze haar tweeling het beste van het beste wou geven. Ze ging enkel naar huis om te douchen en om eens een fatsoenlijke maaltijd te eten. Om bij mijn broer, haar man, te kunnen zijn zonder buisjes, spuiten en alarmen van machines.
De tweeling waren en zijn nog steeds enorme vechters. Fran overwon klompvoeten en Noor overwon een hartoperatie en een tongoperatie. Het is mede dankzij de moederliefde, de energie, de kracht en het geloof van hun papa en van hun mama dat deze tweeling het heeft gehaald.
Daar waar dokters dachten dat er geen hoop was, daar bleef Kato geloven. Stak ze extra energie in en ging ze vooruit voor haar kinderen. Ik vind het een fantastische held en een fantastische moeder. Al ziet ze dat soms niet in. Zij is voor mij de definitie van een Held. Een ware held voor haar kinderen en ook voor haar man.