Eind 2021 ben ik in opname gegaan op mArquee omdat ik vastliep op alle mogelijke vlakken van mijn leven. Het enige wat ik nog rondom mij zag was een eindeloze zwarte tunnel. Alles wat mij tot dan toe plezier had bezorgd, vond ik opeens niet meer leuk. Het enige wat ik nog deed was slapen, soms eten en weer slapen. Naar school gaan lukte me niet meer, eten was moeilijk, uit mijn kot komen,… Na hele vele hulpkreten heb ik me dan aangemeld voor mArquee, de jongerenafdeling van het psychiatrisch ziekenhuis Multiversum.
Ik kwam hier toe met geen zin om nog verder te leven en enkel maar negatieve gedachten, maar ben daar 6 maanden later vertrokken met eindelijk terug het geloof in mezelf en de wil en goesting om eindelijk weer te gaan leven en gelukkig te zijn. Wat mij toen onmogelijk leek, hebben de begeleiding daar samen met mij toch mogelijk gemaakt. Ik ben hen zo zo zo enorm dankbaar voor wat zij dagdagelijks doen en ik vind dat ze daar absoluut niet genoeg voor in de bloemetjes worden gezet.
Dankzij hen sta ik hier vandaag nog steeds en hele vele andere jongeren ook! Wat zij doen wordt zo onderschat en is zo’n zwaar werk dat er niemand meer geschikt is om in de bloemetjes te worden gezet. Hier kan je de uitspraak “Ze redden mensenlevens” heel letterlijk nemen. Dankzij hun ben ik nu ook mijn grootste kwetsbaarheid aan het gebruiken als kracht.