Al van voor mijn geboorte is er bij mijn mama MS vastgesteld, rond mijn 12 jaar begon de ziekte beetje bij beetje een grotere tol van haar te eisen. Mijn vader is toen in een vaste nachtshift beginnen werken, zodat er altijd iemand thuis was in geval van nood.
Vijf dagen op zeven deed hij zijn vaste job als zorgkundige in een rusthuis, daarnaast zorgde hij ook voor mijn mama en mij. Zonder ooit er iets voor terug te vragen.
Mijn papa heeft zo veel opgeofferd voor zijn gezin. Zowel op persoonlijk, moreel, financieel en mentaal vlak staat hij dag in, dag uit klaar voor iedereen. Ook op werk en thuis, jarenlang.
Alles wat ik nog kan zeggen zal nooit mijn blijk van dank evenaren voor deze man.